Universalaj

Kiam la posttagmezoj igas nekredeblej
kaj nia bellaj "pranaj" preskaǔ firmaj eliras por promeni
trans la urba etero,
kiam la strangaj literoj filtras ilin trans niaj okuloj
kaj ni vidas sanktajn mesaĵojn
el la naturo de aliaj homoj
(sanktaj),
ni suspiras tiu aero de libero
kaj tiu puta premo ke flugas de la plafono
al la sino kaj de la sino
al la plafono
pafas ĝin
kaj tiel ni turnas universala!

Homoj!

_________________________________________________


Cuando las tardes se tornan inverosímiles
y nuestras hermosas pranas casi sólidas salen a pasear
por el éter urbano,
cuando las letras extrañas se filtran por nuestros ojos
y vemos mensajes divinos
de la naturaleza de otros humanos
(divinos),
exhalamos ese aire de libertad
y esa puta opresión ke vuela desde el techo
al pecho y desde el pecho
al techo
se disipa
y así nos volvemos universales!

Seres humanos!